Μια ιδιαίτερη δημιουργία !!!

Ένας πίνακας ειδικά φτιαγμένος για την Γιάννα...
Ένα δώρο που μου προκαλεί αγωνία. Γιατί δεν έχω δει ποτέ τους χώρους του σπιτιού της..
Την γνώρισα από κοντά, μου ανέφερε τους χρωματισμούς του τοίχου και των επίπλων.
Κάθε φορά που ζωγραφίζω, αυτό που φτιάχνω, έχει να κάνει καθαρά με το πως "βλέπω" τον άνθρωπο για τον οποίο προορίζεται ο πίνακας....

Θέλω κάτι ιδιαίτερο... Θέλω να δουλέψω το ένστικτό μου...
Γνωρίζω ελάχιστα πράγματα κι αυτό είναι μια πρόκληση για μένα...

Θέλω να έχει την αίσθηση του 3D, να ταιριάζει σε άσπρο και γκρι χρωματισμούς, δεν είναι εύκολο να οριοθετηθεί το στυλ του πίνακα. Έχω όμως το στυλ της Γιάννας. Κι αυτό είναι ένα ισχυρό στοιχείο για να μπορώ να αισθανθώ άνετα για να ζωγραφίσω κάτι για κείνη. Θα προσθέσω έναν ακόμη καμβά. Μικρότερο σε μέγεθος και θα δημιουργήσει την αίσθηση 3D. Σ'αυτόν θα δώσω μεγαλύτερη έμφαση στην αντίθεση των χρωμάτων.

Θα χρησιμοποιήσω μαύρο-ασημί-άσπρο και θα δώσω στον κεντρικό καμβά την διαφορετικότητα του πίνακα. Καθώς και το χρώμα που θα ξεχωρίσει.

Σε άσπρο τοίχο, που έχει στοιχεία τριγύρω άσπρο-γκρί, είναι επίφοβο να προβληματιστεί κάποιος για να ταιριάξει σωστά χρωματικά έναν πίνακα. Δεν θέλει κάτι πολύ έντονο, δεν πρέπει όμως να είναι κάτι απλό. Πρέπει να είναι κάτι αφηρημένο και ταυτόχρονα να έχει "δυναμική". Να δείχνει δηλαδή κίνηση, διάθεση.

Να έχει "σικ" πινελιές ώστε να συνδυαστεί άψογα το μαύρο, το οποίο είναι "σκληρό" χρώμα και επιβλητικό. Να "ενωθεί" με το ασημί, το οποίο "στέκεται" ισάξια πλάι στο μαύρο και είναι "αριστοκρατικό". Και αμέσως μετά να ακολουθήσει, μια πιο "ζωντανή" χρωματική απόχρωση, η οποία θα είναι επίσης επιβλητική. Λιγότερο από το μαύρο-ασημί για να "ξεχωρίσει" στο κέντρο.  Αυτό θέλω.
Η διαφορετική απόχρωση του κόκκινου, η οποία έχει "απλωθεί" σε συνδυασμό με το μαύρο και το ασημί, να "χάσει" τη δυναμική του έντονου, το οποίο σ έναν πίνακα δημιουργεί ένταση...και να γίνει "σικ", με τόνους σοβαρότητας που πηγάζει από την "αριστοκρατική" και επιβλητική δυναμική των υπολοίπων χρωμάτων.

Το κόκκινο δεν θέλω να είναι "ζωντανό". Γιατί θα προκαλέσει στο χώρο μια περίεργη ένταση. Θα το "ανακατέψω" με λίγο μαύρο και ασημί. Τόσο ώστε να γίνει σοβαρό...Μέχρι να τον "δω" όπως ταιριάζει στην οπτική μου αίσθηση.

Οι φωτογραφίες δεν μπορούν να αναδείξουν σωστά τον "συνειρμό" των χρωμάτων και την "τάξη" που απέκτησαν τελειώνοντας ο πίνακας.

Νομίζω πως δεν έχω κάνει λάθος επιλογή χρωμάτων.
Δεν σκέφτηκα πολύ γιατί η προσωπικότητα που προορίζεται ο πίνακας, είναι δυναμική και απίστευτα κοινωνική. Το μαύρο φαίνεται να είναι αγαπημένο χρώμα της Γιάννας και το ασημί το χρησιμοποιεί για να μπορεί να "σπάσει" το "στιβαρό" ύφος του μαύρου. Ταυτόχρονα ο συνδυασμός των δύο παραπάνω, δημιουργεί ένα στυλ αριστοκρατικό. Με έναν συγκεκριμένο τόνο κόκκινου, το αποτέλεσμα θα είναι ιδανικό. Τόσο για τον χώρο που θα τοποθετηθεί ο πίνακας, όσο και για το στυλ της Γιάννας.

Έχει στοιχεία από τα στοιχεία που εγώ είδα σε κείνη αυτός ο πίνακας.
Είμαι σίγουρη πως θα "επιβληθεί" στον χώρο...

Θα "διακοσμήσει" τα δύο καθαρά χρώματα που επικρατούν.

"Θυμίζει" κόσμημα ...
Είμαι σίγουρη πως θα της αρέσει..

Μόλις στεγνώσει...
Θα προσθέσω κάτι που λείπει...
Αναμένω λοιπόν....
.................................................

Ένα δώρο για την Χριστίνα !!!

Πριν λίγες μέρες γνώρισα την Κυρία Στέλλα. Είναι συνάδελφος της μαμάς μου. Μια μέρα που είχα πάει στην δουλειά της μαμάς, ζωγράφισα μια όμορφη ζωγραφιά για την Κυρία Στέλλα. Χάρηκε πολύ! 

Χθες, όταν ήρθε η μαμά στο σπίτι, μου είπε πως θέλει να την βοηθήσω να φτιάξουμε ένα παιδικό πίνακα. Της ζήτησε η Κυρία Στέλλα να τον φτιάξει, για να τον κάνει δώρο στην Χριστίνα, φίλη της κόρης της. Έχει τα γενέθλιά της. Ήθελε να φτιάξει η μαμά μου κάτι πολύ ιδιαίτερο. 

Έτσι, χωρίς δεύτερη κουβέντα, έμεινα δίπλα στην μαμά, να φτιάξουμε τον πίνακα της Χριστίνας. 

Ξεκινήσαμε με τα χρώματα που αρέσουν στα κορίτσια. Ροζ-φούξια και λαχανί. Τι ωραία χρώματα, μου αρέσουν πολύ.

Η μαμά άρχισε πάλι να πιάνει το πινέλο "μπερδεύοντας" τα χρώματα. Έβαλε φούξια και λαχανί και πήρε το πινέλο....

Άρχισε να ζωγραφίζει τον πίνακα. Τις περισσότερες φορές, όταν η μαμά ζωγραφίζει, δεν έχει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό της. Έτσι νομίζω! Γιατί απλά ανακατεύει τα χρώματα και ζωγραφίζει.
Αυτή την φορά όμως, είχε κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό της. Το είδα ζωγραφισμένο στο χαρτί. Χμμμ...είναι φανταστικό !

Θέλει να κάνει έναν ροζ ουρανό. Λέει πως ο ροζ ουρανός είναι ο πιο χαρούμενος ουρανός. Πως αν ήταν ροζ ο ουρανός, όλοι θα ήταν χαρούμενοι. Και κάθε φορά που είναι στεναχωρημένη, ζωγραφίζει. Αν κάνει ουρανό, τον ζωγραφίζει ροζ...

Ωραία, έβαψε όλο τον πίνακα...

ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΧΑΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ !!!

Το καλοκαίρι έφυγε....Και μαζί μ'αυτό και όμορφες στιγμές παρέα με την όμορφη παρέα μας. 

Την τελευταία μέρα...πριν φύγουμε...αποφασίσαμε να μαζέψουμε πέτρες από την παραλία...

Ο φίλος μου ο Βασίλης, έδωσε στην μαμά μου 7 πέτρες... 

Αυτές που του άρεσαν...

¨Ηθελε να του φτιάξει κάτι με αυτές τις πέτρες όταν επιστρέψουμε στην Αθήνα...

Έτσι λοιπόν, μαζί με την μαμά σκεφτήκαμε πως μπορούμε να κάνουμε αυτές τις πέτρες μια κατασκευή...Γιατί ο Βασίλης σε λίγες μέρες θα είχε τα γενέθλιά του...Και ήθελα να του κάνουμε ένα δώρο που δεν θα του το δώσει κανείς άλλος...

Πριν λίγες μέρες η μαμά κόλλησε τις πέτρες με κόλλα...

Δεν ξέραμε όμως τι να κάνουμε ώστε να τους δώσουμε μορφή...

Μου ήρθε μια ιδέα...της είπα τι σκέφτηκα....και χωρίς άλλη σκέψη, ξεκινήσαμε να τις βάφουμε...

Μπλε...το χρώμα της θάλασσας...

Πολύ γρήγορα, φτάσαμε σε ένα καλό στάδιο την κατασκευή...

Ένα playmobil....δεντράκια...

Τα κολλήσαμε όλα..

Κάτι έλειπε όμως...

Σκεφτήκαμε όλοι μαζί...

Εγώ, ο Κωνσταντίνος, η Άρτεμις και η μαμά...

Τελικά........

Φέραμε κέρματα, προσθέσαμε ένα καλάθι στο χέρι του "χαμένου ναυαγού" playmobil και η κατασκευή μας πέτυχε...

Φτιάξαμε το "Νησί του χαμένου θησαυρού"...

Τέλειο...

 Η μαμά έβαλε την τελευταία της πινελιά...
Φωτάκια....

Ο Βασίλης από σήμερα θα έχει ένα φωτιστικό στο γραφείο του και είμαι σίγουρος πως θα του θυμίζει το καλοκαίρι που περάσαμε μαζί...

Χρόνια πολλά Βασίλη....

Να τα εκατοστήσεις.....

Δώρα για τους αγαπημένους φίλους

Η ώρα των TRASH PACK

Ο Θάνος, ένας συμμαθητής του Γιώργου, έχει γενέθλια. Μετά την μπλούζα που ζωγραφίσαμε για τον φίλο μας Αντρέα, ήρθε και το δώρο που θα ετοιμάσουμε για τον Θάνο. 

Η εποχή του 2013, είναι μια "παράξενη" εποχή παιχνιδιών. Κάθε τι "αλλόκοτο" για  μένα προσωπικά, ως μαμά, είναι πολύ "φυσιολογικό" για τα παιδιά της ηλικίας των 10.

Έτσι λοιπόν, μια ζωγραφισμένη μπλούζα, γι αυτή την ηλικία, δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από μια φιγούρα, αυτών των "περίεργων" παιχνιδιών που κυκλοφορούν στα καταστήματα παιχνιδιών.

Θα μου πείτε πως να το ζωγραφίσω...

Είναι μια πρόκληση επίσης για μένα.

Ας πάρω μερικούς "ήρωες" αυτών των παιχνιδιών και ας φτιάξω κάποιους που να πάρουμε μια μικρή ιδέα.

Κάτι κάνουμε ίσως ( χαχαχα ) δεν ξέρω, θα δείξει. Ο Γιώργος δεν είναι ικανοποιημένος από τις "ζωγραφιές" μου..Θέλει κάτι πιο κοντά στα TRASH PACK.

Δεν ξέρω πια πως να ικανοποιήσω τα "θέλω" τους. Μου είπε να δοκιμάσω κάτι που είχε στα χέρια του..Πως να το ονομάσω τώρα αυτό, δεν ξέρω...χαχαχα
Το σχεδίασα όμως κι αυτό είναι σημαντικό.

Για να ξεκινήσουμε λοιπόν να το ζωγραφίζουμε..
Πράσινος θα γίνει αυτός ο "περίεργος" φίλος των παιδιών.

Πινέλο και υπομονή. Θα μας πάρει πολύ ώρα όπως καταλαβαίνετε γιατί δεν είναι, όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, παιχνίδια που είχαμε εμείς στην ηλικία των 10..
Για να δούμε λοιπόν πως θα ολοκληρωθεί το σχέδιο .

Έτοιμος ο νέος μας ήρωας. Πράσινος, περίεργος, αλλόκοτος ομολογώ, αλλά ιδιαίτερα αγαπημένος στα παιδιά. Ελπίζω να αρέσει το δώρο μας. Φτιάχτηκε με πολύ κόπο, θα συμπλήρωνα εγώ... 
Καλοφόρετος !!!