"Κάβουρας"

Σε λίγες μέρες πλησιάζει η καλοκαιρινή γιορτή του νηπιαγωγείου και ο Κωνσταντίνος με τους φίλους του θα πρέπει να κάνουν ένα θεατρικό με θέμα τον "κάβουρα".. Πως να ντυθούν ώστε να είναι  άνετοι ( να χορεύουν, να τραγουδούν και να τρέχουν ) χωρίς να φορούν κάτι που να τους ενοχλεί , όπως για παράδειγμα μια στολή...Ετσι λοιπόν, αποφασίσαμε με τις δασκάλες, να προσπαθήσω να ζωγραφίσω έναν γλυκύτατο κάβουρα στην λευκή μπλούζα του ... Ψάξαμε με τον Κωνσταντίνο στο ίντερνετ , να βρούμε έναν κύριο κάβουρα που να μας αρέσει...ο ένας που μας άρεσε είχε ωραία μάτια αλλά δεν μας κάλυπτε  το υπόλοιπο σώμα του..ο άλλος, δεν είχε τα μάτια που θέλαμε, αλλά είχε το σώμα που μας άρεσε..¨Ηθελε έναν κάβουρα που να μοιάζει και στους δύο...Κι έτσι, ζωγράφισα τα μάτια του ενός και το σώμα του άλλου...η φωτογραφία δεν είναι αντιπροσωπευτική αλλά θα ακολουθήσουν οι επόμενες μόλις το έργο τελειώσει...

Είναι πολύ γλυκός και χαρούμενος ο κάβουρας ομολογώ...αλλά το πιο όμορφο της υπόθεσης...είναι το τεράστιο χαμόγελο του Κωνσταντίνου....

Αυτή η όμορφη μπλούζα θα πρέπει να μεταφερθεί στο νηπιαγωγείο ... Αν αρέσει και στους υπόλοιπους, τότε θα πρέπει να ζωγραφιστούν και οι μπλούζες των φίλων μας , που συμμετέχουν στο  ίδιο θεατρικό...Οπότε, έχουμε όλοι αγωνία για το τι θα γίνει...Οπως και να χει όμως...εμείς θα φοράμε την μπλούζα μας όλο το καλοκαίρι...και θα χαμογελάμε γιατί το κάναμε με μεράκι και πολύ αγάπη...

                                                        Η μπλούζα μας τελικά άρεσε....


Τόσο στις δασκάλες , όσο και στις μανούλες ... Κι έτσι λοιπόν , ο Κωνσταντίνος και εγώ ξεκινήσαμε να σχεδιάζουμε χαρούμενους κάβουρες για τους συμμαθητές μας.. Τον Νεκτάριο, τον Πέτρο και τον Βαγγέλη...

                                                                 Νεκτάριος

                                                                      Πέτρο

                                                                       Βαγγέλης

                                                       Νεκτάριος-Πέτρο-Βαγγέλης

Θα περιμένουμε να στεγνώσουν... Και μετά θα τους χρωματίσουμε...Να γίνουν έτοιμοι "κύριοι" κάβουρες....Ο Κωνσταντίνος είναι λίγο ανυπόμονος και θέλει τώρα να χρωματίσουμε και να τελειώσουμε τις μπλούζες... χαχαχα ...

Πρέπει όμως να κάνουμε υπομονή...Γιατί θέλουμε αυτές οι μπλούζες να είναι όμορφες για να τις  δώσουμε με μεγάλη χαρά στους φίλους μας ....

Έτοιμες οι μπλούζες μας...στέγνωσε το περίγραμμα του κάθε κάβουρα και είμαστε έτοιμοι να γεμίσουμε το εσωτερικό του με κόκκινο χρώμα...ο Κωνσταντίνος έχει αναστατωθεί και θέλει όλους μαζί να τους χρωματίσουμε....χαχαχαχα...αχ αυτή η ανυπομονησία των παιδιών...


Τα καταφέραμε...ένας ένας κάβουρας είναι έτοιμος .. 
Ένα τεράστιο χαμόγελο γεμάτο ευτυχία στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου...Θέλει να ξημερώσει και να πάει τις μπλούζες των συμμαθητών του... 


Είναι χαρούμενος και απόλυτα ικανοποιημένος....
"Μαμά...θα τρελαθούν οι φίλοι μου...μπορώ να τους πω πως είσαι ζωγράφος ?"
Τι μπορείς να πεις σ ένα παιδί που πλημμυρίζει από ευτυχία και χαρά...Την αλήθεια...μόνο την αλήθεια...
"Ναι γλυκέ μου , θα τους αρέσει πολύ...Η μανούλα δεν είναι ζωγράφος...Συμμετείχε σε μια όμορφη ιδέα για να μπορέσει να γίνει το θεατρικό σας ακόμη ωραιότερο ..."

Τώρα είμαι κι εγώ απόλυτα ικανοποιημένη για το αποτέλεσμα...όχι μόνο με αυτό που βλέπω, αλλά κυρίως με την χαρά του Κωνσταντίνου...Δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα στον κόσμο, όταν βλέπεις  ένα τεράστιο χαμόγελο ενός παιδιού...τα παιδιά είναι ότι πιο αγνό αναπνέει στην ζωή...και οφείλουμε να προσπαθούμε για πολλά τέτοια χαμόγελα....


Καλή επιτυχία λοιπόν στο θεατρικό σας γλυκέ μου Κωνσταντίνε....